Multipicking – jak działa?

Multipicking to metoda pozwalająca znaczne usprawnić proces kompletacji. W zależności od gabarytów towarów pozwala na zbiórkę na kilkudziesięciu zamówień w trakcie wykonania jednej ścieżki.

Konfiguracja Multipicking’u

Pojemniki

W katalogu materiałowym należy dodać przynajmniej jeden nowy produkt o typie „Pojemnik”. Będzie odwzorowywał kontenery, które układane są na wózku, dlatego musi mieć zdefiniowane wymiary.

Okno edycji materiału

Wózki kompletacyjne

Dodajemy tutaj wózki odpowiadające fizycznym wózkom, które posiadamy obecnie w magazynie. Wózek może posiadać tylko jeden typ pojemnika w dowolnej ilości.

Żeby dodać wózki kompletacyjne wykorzystywane przy zbiórce towarów, należy wejść w Ustawienia > Multipicking > Wózki kompletacyjne. Następnie należy kliknąć „Dodaj” i uzupełnić wszystkie wymagane pola. Po stworzeniu wózka należy pamiętać, żeby go aktywować opcją z górnego menu.

Okno edycji wózka kompletacyjnego

Stanowisko pakowania

Żeby dodać stanowiska pakowania należy wejść w Ustawienia > Multipicking > Stanowiska pakowania. Następnie należy użyć opcji „Dodaj”, uzupełnić kod stanowiska oraz wybrać strategię.

Do każdego stanowiska może być jednocześnie przypisany jeden użytkownik, a strategia pakowania może być zmieniona tylko na stanowisku desktopowym.

Okno edycji stanowiska pakowania

Konfiguracja ustawień kompletacji dla użytkownika/roli

Dla każdego użytkownika lub roli można zdefiniować inne ustawienia dotyczące kompletacji. Możliwe ustawienia to m.in. wyświetlane użytkownikowi wózki, opcje zliczania przez skanowanie oraz jakie pola mają być weryfikowane podczas realizacji zbiórki.

Okno edycji Ustawień Terminala Mobilnego (zakładka Kompletacja)

Konfiguracja ustawień pakowania dla użytkownika/roli

Proces pakowania można również dostosować do własnych potrzeb. Opcje, które tutaj znajdziemy to konfiguracja zliczania przez skanowanie, drukowanie listów przewozowych oraz uruchomienie dodatkowej weryfikacji podczas pakowania w trybie prostym.

Okno Edycji Ustawień Terminala Mobilnego (zakładka Pakowanie)

Uruchomienie multipickingu oraz algorytmu

W tym celu należy wejść w Ustawienia > Ustawienia aplikacji > Multipicking.
Znajduje się tutaj opcja „kompletacja aktywna”, która uruchamia proces multipickingu w systemie.
Żeby uruchomić algorytm, należy w sekcji „Algorytm” zaznaczyć opcję „Włączony”.

Znajdują się tutaj również dodatkowe opcje dotyczące algorytmu takiej jak:
– „Maksymalne napełnienie pojemnika” – wpisujemy maksymalna procentową wartość zapełnienia pojemnika (liczoną według objętości materiałów),
– „Minimalna liczba pozycji do stworzenia kursu” – wpisujemy, jaka może być najmniejsza ilość pozycji przypisana do jednego kursu.

Okno Ustawień Aplikacji (zakładka Multipicking)

Pozostała konfiguracja wymagana do prawidłowego działania multipickingu.

Pozostałe wymagania dla tej metody:
– Uzupełnienie wymiarów (długość, szerokość, wysokość) wszystkich materiałów posiadanych w katalogu materiałowym,
– Uzupełniona kolejność zbiórki dla wszystkich miejsc magazynowych,
– Uzupełniony magazyn dla użytkowników/ról – użytkownicy mogą robić to samodzielnie na terminalach lub możemy zdefiniować magazyn na pierwszej zakładce ustawień terminala mobilnego w widoku użytkowników/ról.

Tworzenie kompletacji

Dokumenty WZ

Pozycje dokumentów WZ „wysyłamy” do kompletacji ustawiając je jako widoczne na terminalach.
Można to zrobić ręcznie, używając opcji „Ustaw jako widoczny” lub uruchomić odpowiednią opcję w zadaniach cyklicznych.

Podgląd opcji Ustaw Jako widoczny

Po tej operacji pozycje z uwidocznionych dokumentów pokażą się na widoku Operacje mobilne > Kompletacje wydań > Pozycje.

Uruchomienie algorytmu

W systemie są trzy sposoby na uruchomienie algorytmu:
– Ustawienie w zadaniach cyklicznych zdarzenia „Multipicking – uruchomienie algorytmu” – system w określonych odstępach czasu próbuje stworzyć kurs dla każdego aktywnego, wolnego wózka kompletacyjnego,
– Rozpakowanie wózka – gdy pakowacz zdejmie ostatni pojemnik z wózka (z poprzedniego kursu), algorytm automatycznie się uruchamia i próbuje przypisać nowy kurs dla wózka,
– Ręczne uruchomienie algorytmu – gdy wózek nie jest przypisany do żadnego kursu, można wejść w widok wózków kompletacyjnych, zaznaczyć interesujący nas wózek i użyć opcji „Aktywuj”. Wtedy system spróbuje utworzyć kurs dla wybranego wózka.

Algorytm po uruchomieniu sam tworzy dla pozycji pojemniki oraz kursy kompletacyjne.

Realizacja multipicking’u

W celu realizacji zbiórki należy na urządzeniu mobilnym wejść w „Kompletacje” i wybrać interesujący nas wózek kompletacyjny. Następnie system poprosi o wpisanie/zeskanowanie kodu zabieranego wózka.
Po potwierdzeniu wózka pokaże się pierwsza pozycja do zebrania z magazynu.

Okno zbiórki pozycji na terminalu

Gdy system automatycznie nie uzupełnił pola „Pojemnik”, oznacza to, że musimy sami nadać pojemnik dla tej pozycji, skanując/wpisując go z wózka. Natomiast, gdy pojemnik jest uzupełniony automatycznie, należy dla potwierdzenia zeskanować/wpisać jego kod.
Po zrealizowaniu każdej pozycji system automatycznie będzie pokazywał nam kolejne pozycje do zrealizowania według optymalnej ścieżki zbiórki.
Po zrealizowaniu wszystkich pozycji pokazuje się lista podsumowująca oraz możliwość zamknięcia kompletacji (do listy można przejść w dowolnym momencie, klikając na urządzeniu „strzałkę w tył”).
Gdy kompletacja zostaje zamknięta, użytkownik zostaje wycofany do widoku dostępnych kursów.

Realizacja pakowania

W celu realizacji pakowania należy na urządzeniu mobilnym wejść w „Pakowanie” i wybrać stanowisko. Pokaże się wtedy pole, w które trzeba zeskanować/wpisać zebrane podczas kompletacji pojemniki.

Okno skanowania kodu pojemnika na terminalu

Po kliknięciu „Pobierz” system przeniesie nas od razu do pakowania pozycji.

Okno pakowania pozycji na terminalu

Gdyby zamówienie było podzielone na wiele pojemników, system będzie wymagał zebrania pozostałych pojemników potrzebnych do spakowania zamówienia.
W przypadku, gdy użytkownik nie zebrał jeszcze wszystkich pojemników do skompletowania zamówienia, system wymusi odłożenie zabranego pojemnika na strefę odkładczą.
Po spakowaniu całego dokumentu system poinformuje o tym użytkownika oraz wydrukuje list przewozowy do paczki (jeśli zaznaczymy odpowiednią opcję w ustawieniach terminala mobilnego).

Program w trakcie pakowania na bieżąco zamyka pakowane dokumenty WZ. Po rozładowaniu wózka, zmienia jego status i uruchamia algorytm, w celu stworzenia kolejnego kursu.

Jeśli masz jakieś pytania dotyczące tej funkcjonalności w programie Weaver WMS, skontaktuj się z nami!
https://weaversoft.pl/kontakt

Przyciski hosta

Przyciski hosta to operacje wykonujące się po zatwierdzeniu nowego dokumentu. Dzięki nim praca z program Weaver WMS jest prostsza i efektywniejsza.

Funkcje

Operacji, które przyciski hosta mogą wykonywać jest mnóstwo, są to między innymi:
– Automatycznie przyjmij/wydaj towar,
– Ręcznie przyjmij/wydaj towar,
– Podgląd wydruku,
– Drukuj,
– Rozlicz całość,
– Zarezerwuj towar,
– Przygotuj paczkę itd.


Większość przycisków hosta, przeznaczonych jest do konkretnych typów dokumentów. Dla przykładu opcja „Rozlicz całość” odnosi się tylko do dokumentów sprzedaży.

Konfiguracja

Przyciski hosta są już ustawione domyślnie, natomiast można je zmienić, wchodząc w Ustawienia > Definicje dokumentów

Następnie przechodzimy do zakładki interesującego nas dokumentu, klikamy „Ustawienia” i przechodzimy do przycisków hosta.

Tutaj możesz dodawać oraz usuwać przyciski. Każdy przycisk posiada również 3 parametry:
1. Widoczny – Pokazuje się na liście, przycisków hosta
2. Dostępny – Gdy jest już widoczny na liście, to ten parametr sprawia, że możemy go wybrać
3. Zaznaczony – Gdy jest już widoczny i dostępny, to ten parametr sprawia, że przycisk zaznacz się samoczynnie dla dokumentu.

Kompletacja

Kompletacja to uproszczony proces produkcyjny. Nie są do niego wymagane wyznaczone stanowiska, a realizacja przebiega znacznie szybciej niż standardowa produkcja.

Konfiguracja na stanowisku stacjonarnym

Żeby zacząć korzystać z kompletacji, musimy dodać definicję pochodną dla zleceń produkcyjnych.

Ustawienia > Definicje pochodne > Zlecenia produkcyjne > Definicje pochodne
Klikamy „Dodaj”
Uzupełniamy pola „Definicja” oraz „Nazwa”, a następnie klikamy „Zapisz”

Dodaliśmy już definicję pochodną, więc teraz musimy dodać jej odpowiednie ustawienia. W tym celu zaznaczamy dodaną definicję i klikamy „Ustawienia”.

W nowym oknie wybieramy domyślną walutę, rodzaj zlecenia oraz zaznaczymy opcję „Produkcja uproszczona”.

Po uzupełnieniu ustawień możemy zapisać wszystkie okna.

Dodawanie dokumentu

Kompletację możemy dodać z poziomu komputera stacjonarnego oraz terminala mobilnego.

Desktop

Żeby dodać dokument kompletacji, należy wejść w zakładkę „Produkcja” w „Zlecenia produkcyjne”. Następnie klikamy „Dodaj” i wybieramy utworzoną wcześniej definicję. W następnej kolejności wybieramy odbiorcę oraz produkt, który chcemy wyprodukować (musi on mieć zdefiniowaną recepturę).

Okno dodawania kompletacji

Po uzupełnieniu wszystkich danych zapisujemy dokument i uwidaczniamy go na terminal mobilny opcją „Ustaw jako widoczny”.

Terminal

Dokument kompletacji na terminalu dodajemy wchodząc w menu „Zlecenia produkcyjne”, a następnie klikamy ikonę „plusa”.

W następnym kroku wybieramy dodaną wcześniej definicję „Kompletacja” oraz uzupełniamy odbiorcę.

Po dodaniu dokumentu klikamy ponownie ikonę „plusa” w celu dodania produktu.

Uzupełniamy kod materiału (możemy zeskanować go w pole „Materiał (kod)” lub wyszukać używając ikony „lupki” przy polu „Materiał”), ilość oraz recepturę.

Realizacja kompletacji

W celu realizacji kompletacji musimy wejść w interesujący nas dokument, a następnie w jego pozycje. Wtedy pokaże się lista dokumentów koniecznych do zrealizowania. Zaczynamy od wykonania rozchodu.

Rozchód możemy zrealizować klikając ikonę „błyskawicy” lub możemy realizować każdą pozycję po kolei, klikając na nią.

Po realizacji rozchodu zostaniemy cofnięci listy pochodnych dokumentów kompletacji. Wtedy możemy przejść od razu do przychodu.

Dokument przychodu realizujemy, klikając w jego pozycję.

Pozycje przychodu
Realizacja pozycji przychodu

Po zrealizowaniu pozycji przychodu klikamy ikonę „kłódki” w celu zamknięcia przychodu. Po tej operacji status kompletacji również zmieni się na „Zrealizowane”.

Wystawianie faktur zaliczkowych i końcowych

Aby wystawić fakturę zaliczkową, a następnie końcową w pierwszej kolejności należy dodać proformę. Można to zrobić ręcznie (Dokumenty sprzedaży => Dodaj dokument, a w opcji rodzaj dokumentu wybieramy „Faktura proforma”) lub na widoku „Wydania zewnętrzne” zaznaczając dokument i górnym menu klikamy na „Wystaw dokument sprzedażowy”.

Gdy mamy już wystawioną proformę można zacząć wystawiać fakturę zaliczkową. Rozwijając przycisk „Dodaj dokument” na widoku „Dokumenty sprzedaży” lub podczas normalnej operacji jak podczas dodawania proformy przy czym typ zmieniamy na „Fakturę zaliczkową”.

Rozwijany przycisk dodawania dokumentu
Okno dodawania faktur

W pierwszym przypadku system poprosi nas o wybranie odbiorcy na którego ma zostać wystawiony dokument. Odbiorca musi być taki sam jak wystawiona wcześniej proforma, następnie po numerze faktury należy wybrać właściwy rekord.

Okno wyboru faktury proforma

W drugim przypadku po wybraniu odbiorcy należy wybrać tak jak poprzednio interesującą nas proformę.

Wybór proformy bezpośrednio na widoku edycji dokumentów

System pobierze pozycje faktury na podstawie proformy.

W kwocie zaliczki wypisujemy wartość zaliczki. Po prawej znajduję się okienko z pozostałą w kwotą do zapłaty oraz opcja po zaznaczeniu której całość zostanie przypisana do pola „Kwota zaliczki”.

Analogicznie postępujemy w przypadku faktury końcowej.

Jak liczone są wartości VAT dla różnych stawek w fakturze zaliczkowej?

Na fakturze mamy towary opodatkowane trzema stawkami VAT 23%,8%,5%

System ustala procentowy udział w zamówieniu towarów opodatkowanych według stawki: 23% – 15 979,91/24 300,41 =~ 65,7598% , 8% – 2 808/24 300,41 =~ 11,5554%, 5% – 5 512,50/24 300,41 =~ 22,6848%

Kolejnym krokiem jest ustalenie kwoty zaliczki (10 000 PLN) przypadającej proporcjonalnie na dostawę towarów opodatkowaną według stawki: 23% – 10 000 * 65,7598 % = 6 575,98 PLN, 8% – 10 000 * 1 1,5554% = 1 155,54 PLN, 5% – 10 000 * 22,6848% = 2 268,48 PLN. Co razem daje nam 10 000.

Teraz należy obliczyć kwoty VAT od otrzymanych zaliczek. 23% – kwota VAT = 6 575,98 * 23 / (100 + 23) =~ 1 229,65 PLN, 8% – kwota VAT= 1 155,54 * 8 / (100 + 8) =~ 85,60 PLN, 5% – kwota VAT = 2 268,48 * 5 / (100 + 5) = 108,02 PLN

Faktura zaliczkowa z tabelą VAT

Integracja drukarki fiskalnej z programem Weaver WMS

Aby drukarka fiskalna współpracowała z programem należy w pierwszej kolejności przeprowadzić konfigurację. Drukarki mogą komunikować się WMS-em przy pomocy protokołu Posnet lub XML.

Protokół Posnet

Drukarkę do komputera można podłączyć na dwa sposoby przy pomocy kabla USB lub bezpośrednia do gniazda szeregowego RS232. W przypadku wybrania opcji z użyciem przewodu USB należy pobrać sterowniki dla drukarki ze strony producenta po instalacji w systemie widziany jest wówczas „wirtualny” port RS232. Po instalacji sterowników w menadżerze urządzeń systemu Windows powinien pojawić się port.

Następnie w programie Weaver WMS należy przejść do Ustawień aplikacji i wybrać z zakładek „Drukarka fiskalna”

W sekcji protokół komunikacyjny należy upewnić się że wybrana opcja to „Posnet”, a numer portu COM jest taki sam jak w Menedżerze urządzeń systemu Windows

Protokół XML

Protokół XML (Novitus) stanowi alternatywę dla Posnetu, dzięki niemu druk paragonu trwa o wiele szybciej. Drukarkę podłączamy do naszego komputera lub naszej sieci domowej przy pomocy kabla Etherent/USB bądź poprzez sieć bezprzewodową. Jeśli komputer/sieć domowa ma ustawione automatyczne przydzielanie adresu IP to drukarka sama pobierze potrzebne jej ustawienia w innym przypadku należy je ręcznie wprowadzić. W menu urządzenia należy wydrukować ustawienia sieci i wprowadzić odpowiednie wartości do ustawień Weaver WMS (adres IP oraz port na jakim pracuje).

Wpisujemy adres IP z wydruku oraz port, a w protokole komunikacji wybieramy XML. Podobnie sprawa ma się w przypadku urządzenia tu zmieniamy protokół komunikacji istotną zmianą jest
konfiguracja połączeń poszczególnych urządzeń zewnętrznych na odpowiednim porcie fizycznym drukarki w zależności od podłączenia.
Aby przetestować czy wszystko działa można wydrukować testowy paragon.

Eksportowanie ewidencji sprzedaży do pliku JPK_V7

Plik JPK_V7 jest ujednoliconą strukturą składająca się z części ewidencyjnej i deklaracyjnej zastępując dotychczasowe pliki wysłane przez każdego przedsiębiorcę. W programie Weaver WMS jest możliwość wygenerowania części ewidencyjnej i późniejsze zaimportowanie go w programach księgowych (np. Optima ERP oraz inne wspierających importowanie plików JPK). Zgodnie z nowymi zasadami należy odpowiednio oznaczyć materiały oraz usługi kodami GTU w przypadku materiału należy wejść Katalogi => materiały lub usługi i edytować wybrany element na materiałach opcja wyboru znajduję się w zakładce „Informacje dodatkowe”

GTU w materiałach
GTU w usługach

Taka zmiana wystarczy by ponowne generowany plik zawierał kody GTU. Inaczej sprawa wygląda z procedurami podatkowymi dotychczasowe faktury należy uzupełnić ręcznie. Aby to zrobić należy edytować fakturę

Uzupełnianie faktury informacjami o procedurach

Aby uniknąć ciągłego uzupełniania można przypisać wybrane procedury do każdego odbiorcy wtedy zostaną one automatycznie zaznaczone w fakturze, a w przypadku mechanizmu podzielonej płatności przypisanej do materiału system sam oznaczy fakturę, taki sam mechanizm oznaczania wystąpi gdy faktura przekroczy kwotę 15 000 brutto.

Edycja procedur dla odbiorcy

Generowanie pliku należy rozpocząć od sprawdzenia poprawności danych, jeżeli z sytemu drukowane są paragony potrzebny będzie raport okresowy z drukarki fiskalnej wszystkie paragony jak i faktury do paragonów muszą być uwzględnione w systemie jeżeli na drukarce ten sam paragon został wydrukowany drugi raz z systemu należy nanieść korektę na raport usuwając ponownie wydrukowany paragon. Wchodzimy w dokumenty sprzedaży u góry wybieramy zakładkę „Eksport danych” i klikamy w „Eksport do pliku JPK_V7”. Zostanie uruchomiony kreator, który przeprowadzi nas przez proces tworzenia pliku. Na drugiej stronie należy uzupełnić wymagane dane.

Kreator pliku JPK

Wybieramy pożądane parametry pliku, jeżeli deklarujemy się jako osoba nie fizyczna nasze dane zostaną zaimportowane z „Danych firmy”. Wybieramy rodzaj rozliczenia, okres za jaki składamy rozliczenie, urząd skarbowy oraz ścieżkę eksportu naszego pliku. w kolejnym kroku wprowadzamy dane z raportu fiskalnego.Należy pominąć jeżeli nie wystawiamy paragonów.

Wprowadzanie danych z raportu fiskalnego

W kolejnym kroku zaznaczamy konkretne faktury z których generujemy plik.

Zaznaczanie faktur

Na następnej stronie zostanie wygenerowany właściwy plik. klikamy następny o plik powinien znaleźć się folderze który wcześniej wybraliśmy.

Tak przygotowany plik możemy zaimportować w programie księgowym. W programie Mała księgowość przechodzimy do menu „Operacje” i importowanie dokumentów

Okno importowania programu Mała księgowość

Klikamy „Z pliku” i zmieniamy rodzaj pliku na „Plik importu danych formatu JPK XML”

Okno wyboru pliku

Wybieramy nasz plik. Powinna wyskoczyć informacja o ilości zaimportowanych dokumentów.

Potwierdzenie import
Zaimportowane faktury

Nasze faktury zostały zaimportowane i są gotowe do dalszej obróbki. W programie Optima ERP wchodzimy w zakładkę „JPK”, klikamy „Import do rej. Vat”

Import w programie Optima ERP

„Błyskawica” uruchamia nasz import.

Zmiana sposobu wyliczania wartości faktur i paragonów

Istnieją dwa sposoby wyliczania wartości faktury lub paragonu oraz pozycji w nich zawartych. Każda z nich w świetle prawa jest poprawna jednak w niektórych w przypadkach zmiana na konkretny typ jest wskazana, a niekiedy obowiązkowa (np. w przypadku wydruku paragonu fiskalnego)

1.Faktura liczona od kwoty netto

Ten rodzaj wyliczenia najczęściej stosowany jest pomiędzy podmiotami gospodarczymi gdzie większość z nich to Vatowcy i częściej operuję się tam kwotami netto i cena brutto ma mniejsze znaczenie. Schemat liczenia faktur od kwot netto:

Cena jednostkowa netto x Ilość = Wartość netto

Mając już wartość pozycji netto można liczyć pozostałe wartości

Wartość netto x Stawka VAT = Wartość VAT
Wartość netto + Wartość VAT = Wartość brutto

Jak widać na przykładzie wszystkie sumy poszczególnych pół się zgadzają. Jest to domyślne ustawienie w programie Weaver WMS. I wygląda ono tak:

Ustawienia sposobu liczenia kwot na fakturach

Jeżeli w ustawieniach wybierzemy „Sumowanie brutto i wyliczanie netto oraz VAT-u (zachowuje brutto, zgodny z kasą fiskalną)” Nasze pozycje będą się sumować inaczej:

Obie formy są dopuszczalne przez polskie prawo.

2.Faktura liczona od kwoty brutto

Ten sposób najczęściej stosowany jest w obrocie detalicznym gdzie cena brutto jest ceną wyjściową. Sposób liczenia wartości wygląda następująco:

Cena jednostkowa brutto x Ilość = Wartość brutto

Wartość VAT na takim dokumencie jest liczona wg. wzoru:

Wartość VAT=  Wartość brutto x ( procent stawki VAT / sto + procent stawki VAT) 

Ustawienia dla dokumentów od kwot brutto

Ustawienia te muszą być wybrane jeżeli wystawiamy paragon fiskalny inaczej nasza drukarka fiskalna może nie przyjąć takiego paragonu z systemu, aby domyślnie system zmieniał sposób liczenia dla paragonu należy w przejść do Ustawień => Definicje dokumentów => Zakładka „Paragon Fiskalny” i kliknąć „Ustawienia”

Domyślne ustawienia sposobu liczenia
Wynik obliczeń dla paragonu fiskalnego

MPP, czyli Mechanizm Podzielonej Płatności

System Weaver WMS umożliwia korzystanie z mechanizmu podzielonej płatności. Informacje o tym, czym jest i kogo obowiązuje MPP znajdziesz tutaj.

Aby włączyć dla danego materiału magazynowego usługę MPP należy wejść w zakładkę Katalogi, a następnie Materiały. W tym miejscu należy wybrać kolejno interesujący nas materiał oraz opcje Edytuj materiał. W zakładce „Ceny i sprzedaż” znajduje się tzw. 'checkbox’, który należy zaznaczyć. W tym momencie uruchomiliśmy usługę MPP dla wybranego towaru.

Po całym procesie tworzenia dokumentu WZ należy wystawić fakturę VAT. Podczas jej dodawania, w zakładce „Ceny i waluty” również zaznaczamy opcję „Mechanizm podzielonej płatności”.

Po zatwierdzeniu dokumentu FV, przy danych do płatności pojawi się informacja o MPP.

Inwentaryzacja ciągła

System Weaver WMS umożliwia przeprowadzenie procesu inwentaryzacji zasadniczo na dwa sposoby:

Niniejszy wpis dotyczy przeprowadzania procesu inwentaryzacji ciągłej.

Inwentaryzację ciągłą polega na tym, że użytkownik terminala mobilnego zostanie poproszony o podanie ilości pozostałej na miejscu magazynowym lub jednostce logistycznej po procesie pobierania materiału z miejsca lub jednostki logistycznej. 

Proces inwentaryzacji ciągłej umożliwia bieżącą korektę stanów magazynowych w systemie zgodnie z rzeczywistymi ilościami znajdującymi się na miejscach magazynowych.

System umożliwia precyzyjną konfigurację ustawień inwentaryzacji ciągłej. Najprostszym scenariuszem jest uruchomienie inwentaryzacji ciągłej dla użytkownika lub roli, niezależnie od dokumentów. W tym celu należy w Ustawieniach terminala mobilnego w zakładce Inwentaryzacja ciągła wybrać opcję 

  • Wyświetlaj. Jeśli po pobraniu towaru z miejsca chcemy wyświetlić prośbę o podanie ilości.
  • Wyświetlaj i wymusza. Jeśli użytkownik terminala mobilnego ma obowiązek podania pozostałej ilości. System zablokuje dalsze operacje bez podania tejże ilości.
Ustawienia inwentaryzacji ciągłej.

Podczas pracy na urządzeniu mobilnym system po pobraniu ilości z miejsca wyświetli monit z prośbą o podanie pozostałej ilości.

Kontrola ilości – inwentaryzacja ciągla.
Kontrola ilości – potwierdzenie.

Wszystkie operacje inwentaryzacji ciągłej dostępne są w sekcji Raporty – Inwentaryzacja ciągła. Raport zawiera szereg informacji związanych z procesem inwentaryzacji.

Raport z inwentaryzacji ciągłej.

Inwentaryzacją ciągłą można również wymusić na urządzeniu mobilnym. W tym celu należy wejść w:

  • Menu -> Operacje -> Korekta ilości. Dla trybu bez jednostek logistycznych.
  • Menu -> Jednostki -> Korekta. Dla trybu jednostek logistycznych.
Korekta ilości dla miejsca i materiału.

Bardziej uporządkowany sposób przeprowadzania inwentaryzacji ciągłej polega na otwarciu dokumentu Inwentaryzacji ciągłej. Takie podejście ma następujące zalety:

  • Dokument umożliwia wybór materiałów, dla których będziemy przeprowadzali proces,
  • Każda lokalizacja zostanie odpytana jednokrotnie (chyba że wymusimy powtórne sprawdzenie),
  • Na widoku dokumentu jesteśmy informowani o postępach z inwentaryzacji ciągłej,
  • Dokument inwentaryzacji łatwo skonwertować na dokumenty Inwentaryzacja – archiwum, którym można wyeksportować do systemu nadrzędnego ERP.

Aby utworzyć dokument inwentaryzacji ciągłej należy z menu głównego wybrać Dokumenty wewnętrzne – Inwentaryzacja ciągła – Otwórz dokument. Kretor poprowadzi poprzez proces otwierania dokumentu.

Należy również pamiętać aby zaznaczyć w odpowiednich użytkownikach (rolach), w Ustawieniach terminala mobilego opcję Zgodnie z dokumentem inwentaryzacji ciągłej w zakładce Inwentaryzacja ciągła. Wówczas system odpyta o ilości wyłacznie dla pozycji znajdującym się na dokumencie inwentaryzacji ciągłej.

System na bieżąco pozwala monitorować postęp inwentaryzacji ciągłej. Wyświetla rozbieżności w ilościach i za pomocą przycisku Zleć ponowne sprawdzenie pozwala ponownie zlecić weryfikację ilości dla pozycji, przydatna funkcja w przypadku występienia robieżności.

Inwentaryzacja ciągła – dokument.

W każdej chwili można zamknąć dokument i stworzyć z niego dokument Inwentaryzacja – archiwum, który zostanie wyeksportowany do systemu nadrzędnego. Kreator archiwizacji dokumentu ciągłego umożliwia wybór materiałów oraz magazynów z systemu zewnętrznego, dla których utworzone zostaną dokumentu inwentaryzacji. 

Podczas tworzenia dokumentu Inwentaryzacja – archiwum, system pobiera aktualne ilości magazynowe, dzięki temu do systemu ERP wyeksportowane zostaną poprawne ilości wraz z magazynami. Należy zadbać tylko o zamknięcie dokumentów w systemach, tak aby były spójne.

Archwizacja dokumentu ciągłego. Możliwy jest wybór materiałów oraz zmiana ilości wraz z magazynem zewnętrznym.

Inwentaryzacja – przykład realizacji wraz z integracją z systemem ERP Soneta Enova

System Weaver WMS umożliwia przeprowadzenie procesu inwentaryzacji zasadniczo na dwa sposoby:

Niniejszy wpis dotyczy realizacji procesu Inwentaryzacji klasycznej wraz z opcjonalnym eksportem wynikowych danych do systemu nadrzędnego (w tym przypadku systemu ERP Soneta Enova).

Aby rozpocząć proces przeprowadzania inwentaryzacji należy skorzystać z kreatora otwierania inwentaryzacji. W tym celu należy wybrać opcję Dokumenty wewnętrzne -> Inwentaryzacja -> Dodaj inwentaryzację. Kreator poprowadzi poprzez proces otwierania inwentaryzacji.

Dane dokumentu inwentaryzacji.
Wybór magazynów. W przypadku integracji z systemem nadrzędnym ERP należy wybrać magazyn zewnętrzny.
Wybór miejsca magazynowych
Wybór materiałów.
Podsumowanie inwentaryzacji.
Blokowanie jednostek przez system.

Po otwarciu dokumentu inwentaryzacji można rozpocząć proces liczenia oraz realizacji inwentaryzacji na urządzeniu mobilnym. W tym celu należy upewnić się, że użytkownik mobilny posiada odpowiednie uprawnienie. 

Uprawnienia do inwentaryzacji.

Jeśli użytkownik przypisany jest do roli, wówczas uprawnienia należy przypisać do roli.

Na urządzeniu mobilnym inwentaryzacja dostępna jest w Menu główne – Inwentaryzacja.

Lista dokumentów inwentaryzacji.
Możliwe jest wyszukiwanie pozycji z listy.
Realizacja pozycji inwentaryzacji.
Zrealizowane pozycje zmieniają kolor (status).

W czasie rzeczywistym, podczas realizacji procesu inwentaryzacji dostępny jest podgląd zinwentaryzowanych oraz oczekujących pozycji w aplikacji Desktop. 

Realizacja inwentaryzacji Desktop.

Zrealizowaną inwentaryzację należy zaksięgować oraz przenieść do archiwum. Księgowanie powoduje zasadniczo dwie rzeczy:

  1. Zmianę ilości towaru w jednostkach logistycznych na miejscach w systemie.
  2. Odblokowanie jednostek logistycznych.

Po przeniesieniu do archiwum możliwe jest wyeskportowanie dokumentu do systemu nadrzędnego ERP. Proces księgowania oraz archiwizacji przedstawiony jest poniżej.

Księgowanie inwentarazycji – podsumowanie.
Księgowanie inwentaryzacji – ostrzeżenie.
Księgowanie inwentaryzacji – postęp.
Przenoszenie inwentaryzacji do archiwum.

Po przeniesieniu inwentaryzacji do archiwum jest ona dostępna w Dokumenty wewnętrzne – Inwentaryzacja archiwum.

Z tego poziomu możliwy jest eksport dokumentu do systemu nadrzędnego, jeśli serwis integracji został wdrożony. Na liście zarchiwizowanych inwentaryzacji dostępne są kolumny:

  • Kod magazynu (system zewnętrzny) – na tym magazynie systemu utworzy dokumentu inwetaryzacji.
  • Numer dokumentu (system zewnętrzny) – numer poprawnie utworzonego dokumentu inwentaryzacji w systemie nadrzędnym.
  • Błąd integracji. Treść błędu podczas dodawania dokumentu w ERP. Najczęściej będzie to brak materiału.
Archiwum inwentaryzacji – kolumny odpowiadające za integrację z ERP.

W systemie Enova dokument trafi do bufora inwentaryzacji. Należy zweryfikować ceny oraz zatwierdzić dokument.

Inwentaryzacja w systemie Enova.