Od wersji 2.349.1.0 programu Weaver WMS istnieje możliwość automatycznego nadawania numeru dokumentu przez system. Sposób ten przydatny w kilku scenariuszach. Po usunięciu ostatniego dokumentu przykładowo WZ by zachować kolejność numeracji w ustawieniach definicji należało cofnąć ostatni numer w tym przypadku system zrobi to za nas. Kolejnym udogodnieniem jest dodanie dokumentu z datą z ostatniego miesiąca program znajdzie ostatni zapisany rekord z tego miesiąca i nada odpowiedni numer. Zastosowanie tego rozwiązania w wersji wielostanowiskowej pomaga uniknąć błędów w przypadku zapisu dokumentów w tym samym czasie. Przykładowo dwie osoby w tym samym czasie dodają fakturę VAT. Ostatnią zapisaną fakturą jest FV 2021/02/19/332. Pracownikom podczas dodawania wyświetli się kolejny numer czyli FV 2021/02/19/333 i przy próbie zapisu program pokaże błąd. Aby ustawić automatyczną numerację należy wejść w Ustawienia=> Definicje dokumentów wybieramy rodzaj dokumentu i zmieniamy wzorzec.
Jest to bardzo elastyczna analiza, która może posiadać bardzo duży szereg zastosowań. Jest ona tworzona na podstawie wcześniej przygotowanego skryptu C#, którego stworzenie można nam zlecić.
Jeden z naszych klientów wpisuje wysokość materiału w jego nazwie oraz przypisuje im wysokość podczas przyjmowania partii.
Dzięki analizie klient widzi listę z kolumnami zawierającymi między innymi: kody jednostek logistycznych, nazwy materiałów oraz wymiary przypisane do jednostek logistycznych. Z poziomu analizy możemy również edytować jednostki, więc szybko możemy skorygować nieprawidłowości.
Do każdej definicji i definicji pochodnej możemy przypisać osoby szablon wydruku, aby to zrobić zakładce ustawienia klikamy w „Definicje dokumentów” przechodzimy do interesującego nas rodzaju dokumentu i wybieramy „Ustawienia”.
Ustawienia numeracji
Z dostępnych szablonów wybieramy jeden z nich
Wybieranie szablonu
I zapisujemy.
Podczas podglądu wydruku, wydruku lub szybkiego wydruku system automatycznie wybierze wybrany wcześniej szablon.
Analiza pozwala na sprawdzenie ilości towarów w danej jednostce logistycznej oraz jakie dokumenty powodowały zmianę ilości towaru danej jednostki na magazynie.
Tworzenie analizy
W pierwszym oknie ustawiamy nazwę analizy oraz czy do filtru wyboru jednostek mają być dodane jednostki archiwalne (jednostki, które już nie istnieją).
Podstawowe ustawienia
Na kolejnej stronie wybieramy materiały, na podstawie których mają być przefiltrowane jednostki w celu ułatwienia wyboru jednostek oraz szybszego załadowania ich do widoku.
Filtrowanie po materiałach
Ostatnia strona kreatora pozwala na wybór poszczególnych jednostek, które mają być dodane do analizy.
Wybór jednostek logistycznych
Widok analizy
Tabela wygenerowanej analizy przestawia jednostki wybrane przez nas w kreatorze z podstawowymi danymi. Takimi jak ilość, rodzaj materiału lub miejsce usytuowanie jednostki.
Po rozwinięciu wyświetlają się dokumenty, na podstawie których została zmieniona ilość towaru.
Stan analizy nie ulega zmianie. Żeby mieć aktualną należy stworzyć nową.
Analiza daje możliwość sprawdzenia stanu magazynowego dla poszczególnych materiałów z podziałem na dowolną jednostkę czasu.
Kreator analizy
1. Wchodzimy w Analizy z menu po lewej stronie-> Stany magazynowe + czasy. 2. Klikamy „Dodaj” podczas tworzenia pierwszej analizy lub „Wybór analizy” i dalej „Dodaj” podczas tworzenia kolejnych. 3. W pierwszym oknie kreatora określamy:
– nazwę analizy, – zakres dat, dla których chcemy wyświetlić stan magazynowy, – format daty, czyli jak będzie zapisana data i godzina w nagłówku tabeli po wyświetleniu analizy, – przedział czasowy w formacie 01.02:03:04, gdzie:
01 oznacza wyświetlanie danych z
podziałem na dni
02 oznacza wyświetlanie danych z
podziałem na godziny
03 oznacza wyświetlanie danych z
podziałem na minuty
04 oznacza wyświetlanie danych z
podziałem na sekundy
Pierwsze okno kreatora
4. W kolejnym oknie określamy materiały, dla których ma zostać stworzona analiza.
Drugie okno kreatora
Wynik analizy
Wynikiem analizy jest stan magazynowy dla danego materiału z podziałem na dni, godziny, minuty lub sekundy w zależności od zdefiniowanego przedziału.
Wynik analizy
W analizie dane są archiwalne, nie
nadpisują się. Jeżeli dla danego materiału coś się zmieni od momentu
utworzenia analizy, należy ją wykonać od nowa.
Aby wystawić fakturę zaliczkową, a następnie końcową w pierwszej kolejności należy dodać proformę. Można to zrobić ręcznie (Dokumenty sprzedaży => Dodaj dokument, a w opcji rodzaj dokumentu wybieramy „Faktura proforma”) lub na widoku „Wydania zewnętrzne” zaznaczając dokument i górnym menu klikamy na „Wystaw dokument sprzedażowy”.
Gdy mamy już wystawioną proformę można zacząć wystawiać fakturę zaliczkową. Rozwijając przycisk „Dodaj dokument” na widoku „Dokumenty sprzedaży” lub podczas normalnej operacji jak podczas dodawania proformy przy czym typ zmieniamy na „Fakturę zaliczkową”.
W pierwszym przypadku system poprosi nas o wybranie odbiorcy na którego ma zostać wystawiony dokument. Odbiorca musi być taki sam jak wystawiona wcześniej proforma, następnie po numerze faktury należy wybrać właściwy rekord.
Okno wyboru faktury proforma
W drugim przypadku po wybraniu odbiorcy należy wybrać tak jak poprzednio interesującą nas proformę.
Wybór proformy bezpośrednio na widoku edycji dokumentów
System pobierze pozycje faktury na podstawie proformy.
W kwocie zaliczki wypisujemy wartość zaliczki. Po prawej znajduję się okienko z pozostałą w kwotą do zapłaty oraz opcja po zaznaczeniu której całość zostanie przypisana do pola „Kwota zaliczki”.
Analogicznie postępujemy w przypadku faktury końcowej.
Jak liczone są wartości VAT dla różnych stawek w fakturze zaliczkowej?
Na fakturze mamy towary opodatkowane trzema stawkami VAT 23%,8%,5%
System ustala procentowy udział w zamówieniu towarów opodatkowanych według stawki: 23% – 15 979,91/24 300,41 =~ 65,7598% , 8% – 2 808/24 300,41 =~ 11,5554%, 5% – 5 512,50/24 300,41 =~ 22,6848%
Kolejnym krokiem jest ustalenie kwoty zaliczki (10 000 PLN) przypadającej proporcjonalnie na dostawę towarów opodatkowaną według stawki: 23% – 10 000 * 65,7598 % = 6 575,98 PLN, 8% – 10 000 * 1 1,5554% = 1 155,54 PLN, 5% – 10 000 * 22,6848% = 2 268,48 PLN. Co razem daje nam 10 000.
Analiza oblicza średnią ilość wydań w danym czasie, odchylenie standardowe oraz potrzebne zapasy. Dzięki niej możemy wygodnie i szybko planować dostawy naszych towarów.
W wyniku analizy otrzymujemy: – Średnią ilość wydań w ciągu wybranego okresu czasu, – Odchylenie standardowe, – Zapas minimalny (zabezpieczający), – Zapas maksymalny, – Zapas informacyjny.
Przykładowy wynik analizy
Tworzenie analizy
Analiza jest sporządzana na podstawie wybranych przez użytkownika materiałów oraz definiowanych parametrów takich jak:
– Daty analizy,
– Poziom obsługi klienta (domyślnie 99,5%) – w zależności od wpisanej wartości system oblicza długość czasu, jaką jesteśmy w stanie nie mieć danego produktu na magazynie,
– Czas realizacji zamówienia (dni robocze) – definiujemy planowany czas, w ciągu którego powinniśmy otrzymać zamówienie po jego złożeniu,
– Cykl składania zamówień (dni robocze) – definiujemy planowany czas pomiędzy kolejnymi zamówieniami od naszego dostawcy.
Często zachodzi potrzeba aby na wydruku czy to faktury czy dokumentu wydania pojawiły się lub zostały ukryte niektóre informacje. Szablony w programie Weaver WMS są bardzo elastyczne pod tym względem. W sekcji Ustawienia=>Szablony wydruku można dowolnie go modyfikować. Wybieramy interesujący nas szablon i klikamy edytuj.
Okno edycji szablonu
W tym przypadku jest to faktura VAT, aby zobaczyć jakie dane można umieścić na wydruku klikamy w opcję „Lista dostępnych pól”
Dostępne pola dla faktury
Klikając dalej można uzyskać informacje które pola są dostępne np. w pozycjach faktury
Dostępne pola dla pozycji w fakturze
Pierwsza kolumna to nazwa zmiennej, druga to typ, trzecia oznacza czy zmienna może być Nullem (może być bez żadnej wartości np. przy typie Decimal brak znacznika null oznacza, że musi mieć wartość, nawet jeśli teoretycznie jej nie ma w tym przypadku jest to 0, w przypadku gdy znacznik jest i chcemy wywołać na zmiennej metodę .ToString nalezy dodać na końcu nazwy „.Value” lub .GetValueOrDefault() jeśli pole nie ma żadnej wartości w pierwszym przypadku program zgłosi błąd). Czwarta kolumna oznacza czy własność jest listą aby wydobyć z niej informacje konieczne jest użycie pętli która odczyta wszystkie wartości
By wyświetlić dodatkową informację z tabeli produktów/usług przechodzimy do sekcji gdzie są one generowane
Sekcja z pozycjami faktury
Jeżeli chcemy dodać np. cenę brutto pozycji dodajemy odpowiednio dwie linijki kodu
Edycja szablonu
Ważną sprawą jest kolejność wstawianych linijek by w tabelka wyświetlała się poprawnie. Metoda. ToString(„N2”) oznacza, że chcemy by wartość pokazywana była z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.
