Analiza XYZ dzieli zapasy według regularności ich zużycia na 3 grupy:
Grupa X – występują w niej zapasy, których zapotrzebowanie kształtuje się na stałym, regularnym poziomie
Grupa Y – występują w niej zapasy cyklicznie zmienne, podlegające danym wahaniom. Popyt jest mniej przewidywalny w porównaniu do grupy X. Do tej grupy często należą towary sprzedawane sezonowo.
Grupa Z – występują w niej zapasy zużywane nieregularnie. Trudno jest ustalić ich średni poziom zużycia.
Kreator analizy
Tworząc analizę musimy wybrać materiały, dla których chcemy ją sporządzić
Po zaznaczeniu interesujących nas materiałów przechodzimy do ustawienia parametrów analizy takich jak: – okres czasu, dla którego chcemy przeprowadzić analizę, – czy analiza powinna uwzględniać dokumenty zewnętrzne oraz wewnętrzne, – jednostka czasu (Miesiąc/Tydzień/Dzień roboczy), według której analiza powinna zostać stworzona, – udziały grup X oraz Y.
W wyniku analizy otrzymujemy dla wszystkich materiałów: – średnią liczbę wydań, – średnie odchylenie liczby wydań, – współczynnik zmiany, – klasę, do której materiał został przydzielony.
Drukarka Zebra ZT510 jest bardzo rozbudowaną drukarką z wieloma ustawieniami. W danym wpisie opiszę podstawowe funkcje, które mają duży wpływ na działanie drukarki.
Ustawienie podstawowe
W Preferencjach drukowania klikamy na zakładkę „Opcje” w niej określamy szerokość i wysokość etykiety w skali, jaką wybraliśmy w rubryce „Format papieru”.
Jeśli wydruk jest blady, możemy zwiększyć zaczernienie, natomiast jeśli wydruk jest rozmazany, to prawdopodobnie jest zbyt duża prędkość druku etykiety.
Jeśli wydruk jest przesunięty w pionie należy zmienić wartość w pozycji „Góra” na zakładce „Zaawansowane ustawienia druku”, odległość jest liczona od góry etykiety.
Natomiast jeśli wydruk jest przesunięty poziomo, wpisujemy w pole o nazwie pozycja, odległość jest liczona od lewej krawędzi etykiety.
Wartości mogą być dodatnie i ujemne.
Tryby działania po wydrukowaniu
Drukarka posiada wiele trybów pracy po wydrukowaniu etykiety podstawowe to:
Odrywanie – Etykieta zatrzymuje się na krawędzi do odklejania,
Podawanie do zdejmowania – wszczymuje drukowanie kolejnych etykiet, dopóki nie odklei się od krawędzi drukarki
Nóź – odcina etykietę wydrukowaną etykietę od szpuli (Jeżeli posiada taki moduł)
Kompletacja to uproszczony proces produkcyjny. Nie są do niego wymagane wyznaczone stanowiska, a realizacja przebiega znacznie szybciej niż standardowa produkcja.
Konfiguracja na stanowisku stacjonarnym
Żeby zacząć korzystać z kompletacji, musimy dodać definicję pochodną dla zleceń produkcyjnych.
Ustawienia > Definicje pochodne > Zlecenia produkcyjne > Definicje pochodneKlikamy „Dodaj”Uzupełniamy pola „Definicja” oraz „Nazwa”, a następnie klikamy „Zapisz”
Dodaliśmy już definicję pochodną, więc teraz musimy dodać jej odpowiednie ustawienia. W tym celu zaznaczamy dodaną definicję i klikamy „Ustawienia”.
W nowym oknie wybieramy domyślną walutę, rodzaj zlecenia oraz zaznaczymy opcję „Produkcja uproszczona”.
Po uzupełnieniu ustawień możemy zapisać wszystkie okna.
Dodawanie dokumentu
Kompletację możemy dodać z poziomu komputera stacjonarnego oraz terminala mobilnego.
Desktop
Żeby dodać dokument kompletacji, należy wejść w zakładkę „Produkcja” w „Zlecenia produkcyjne”. Następnie klikamy „Dodaj” i wybieramy utworzoną wcześniej definicję. W następnej kolejności wybieramy odbiorcę oraz produkt, który chcemy wyprodukować (musi on mieć zdefiniowaną recepturę).
Okno dodawania kompletacji
Po uzupełnieniu wszystkich danych zapisujemy dokument i uwidaczniamy go na terminal mobilny opcją „Ustaw jako widoczny”.
Terminal
Dokument kompletacji na terminalu dodajemy wchodząc w menu „Zlecenia produkcyjne”, a następnie klikamy ikonę „plusa”.
W następnym kroku wybieramy dodaną wcześniej definicję „Kompletacja” oraz uzupełniamy odbiorcę.
Po dodaniu dokumentu klikamy ponownie ikonę „plusa” w celu dodania produktu.
Uzupełniamy kod materiału (możemy zeskanować go w pole „Materiał (kod)” lub wyszukać używając ikony „lupki” przy polu „Materiał”), ilość oraz recepturę.
Realizacja kompletacji
W celu realizacji kompletacji musimy wejść w interesujący nas dokument, a następnie w jego pozycje. Wtedy pokaże się lista dokumentów koniecznych do zrealizowania. Zaczynamy od wykonania rozchodu.
Rozchód możemy zrealizować klikając ikonę „błyskawicy” lub możemy realizować każdą pozycję po kolei, klikając na nią.
Po realizacji rozchodu zostaniemy cofnięci listy pochodnych dokumentów kompletacji. Wtedy możemy przejść od razu do przychodu.
Dokument przychodu realizujemy, klikając w jego pozycję.
Pozycje przychoduRealizacja pozycji przychodu
Po zrealizowaniu pozycji przychodu klikamy ikonę „kłódki” w celu zamknięcia przychodu. Po tej operacji status kompletacji również zmieni się na „Zrealizowane”.
Jest to bardzo elastyczna analiza, która może posiadać bardzo duży szereg zastosowań. Jest ona tworzona na podstawie wcześniej przygotowanego skryptu C#, którego stworzenie można nam zlecić.
Jeden z naszych klientów wpisuje wysokość materiału w jego nazwie oraz przypisuje im wysokość podczas przyjmowania partii.
Dzięki analizie klient widzi listę z kolumnami zawierającymi między innymi: kody jednostek logistycznych, nazwy materiałów oraz wymiary przypisane do jednostek logistycznych. Z poziomu analizy możemy również edytować jednostki, więc szybko możemy skorygować nieprawidłowości.
Analiza oblicza średnią ilość wydań w danym czasie, odchylenie standardowe oraz potrzebne zapasy. Dzięki niej możemy wygodnie i szybko planować dostawy naszych towarów.
W wyniku analizy otrzymujemy: – Średnią ilość wydań w ciągu wybranego okresu czasu, – Odchylenie standardowe, – Zapas minimalny (zabezpieczający), – Zapas maksymalny, – Zapas informacyjny.
Przykładowy wynik analizy
Tworzenie analizy
Analiza jest sporządzana na podstawie wybranych przez użytkownika materiałów oraz definiowanych parametrów takich jak:
– Daty analizy,
– Poziom obsługi klienta (domyślnie 99,5%) – w zależności od wpisanej wartości system oblicza długość czasu, jaką jesteśmy w stanie nie mieć danego produktu na magazynie,
– Czas realizacji zamówienia (dni robocze) – definiujemy planowany czas, w ciągu którego powinniśmy otrzymać zamówienie po jego złożeniu,
– Cykl składania zamówień (dni robocze) – definiujemy planowany czas pomiędzy kolejnymi zamówieniami od naszego dostawcy.
Integracja z serwisem Inpost pozwala na szybkie tworzenie wysyłek kurierskich oraz wysyłek do paczkomatu z poziomu systemu Weaver WMS. Dzięki temu możemy zaoszczędzić czas oraz zoptymalizować proces realizacji zamówień.
Konfiguracja integracji
W celu konfiguracji należy przejść do zakładki Inpost w oknie ustawień wysyłek kurierskich (Ustawienia > Wysyłki kurierskie). Następnie uzupełniamy pola odpowiednimi wartościami.
Identyfikator Organizacji – Numer otrzymamy po skontaktowaniu się z opiekunem handlowym Inpost,
Token – Numer otrzymamy po skontaktowaniu się z opiekunem handlowym Inpost,
Adres nadawcy z umowy – Zaznaczmy, jeśli adres nadawcy ma być pobierany z umowy z Inpostem,
Metoda wysłania: – parcel_locker – nadanie w paczkomacie, – pok – nadanie w Punkcie Obsługi Klienta, – courier_pok – nadanie w Punkcie Obsługi Klienta obsługującym nadawanie przesyłek kurierskich, – branch – nadanie w Oddziale, – dispatch_order – Zlecenie odbioru – zamówienie kuriera, – pop – nadanie w Punkcie Obsługi Przesyłek.
Kod paczkomatu nadawczego – pole uzupełniamy tylko, jeśli w sposobie wysłania wybraliśmy pok, courier_pok, parcel_locker.
Integracja systemu BaseLinker pozwala na automatyczne pobieranie informacji i aktualizowanie statusu zamówień.
Uzyskanie klucza dostępu
Żeby WMS miał dostęp do serwisu, potrzebny jest klucz dostępu, który jest odpowiednikiem loginu i hasła w serwisie. (Klucz dostępu daje dostęp do twojego konta, dlatego nie udostępniaj go nikomu!!)
W celu uzyskania klucza trzeba w serwisie z przejść do zakładki API w ustawieniach moje konto.
Klucz API w serwisie
Konfiguracja w Weaver WMS
W systemie Weaver WMS należy przejść do zakładki Ustawienia oraz z listy ustawień E-commerce wybrać pozycję BaseLinker.
W ustawieniach w pole „Token” wpisujemy klucz dostępu.
Ustawienia podstawowe
Na zakładce „Pobieranie zamówień” należy uzupełnić „Id folderu zamówień” (Po kliknięciu przycisku „Foldery” wyświetlą się wszystkie dostępne foldery i z przypisanymi do nich numerami Id).
Ustawienia zamówień
Na zakładce „Wysyłka statusów zamówień” przypisujemy odpowiednie Id statusów zamówień Baselinker do statusów ZO w WMS.
Ważne:
Status „Oczekuje” jest domyślnym statusem po ściągnięciu do systemu, dlatego zaleca się wpisanie Id folderu pobierania zamówień.
W serwisie BaseLinker status jest równoważny z folderami zamówień.
Ustawienia statusów
Uruchomienie integracji
W celu uruchomienia poszczególnych funkcji należy otworzyć zakładkę „BaseLinker” w „Zadania cykliczne” i dodać stworzoną konfigurację.
Pobrane zamówienia trafiają do zakładki „Zamówienia od odbiorców” [ZO].
Z dokumentu ZO wystawiamy dokument wydania zewnętrznego [WZ]. Po jego realizacji do BaseLinkera wysyłany jest status zamówienia oraz zmiana stanów magazynowych.
Z dokumentu WZ możemy bardzo szybko wystawić fakturę oraz wysyłkę kurierską.
Integracja systemu Weaver WMS z platformą PrestaShop pozwala na znaczne usprawnienie pracy. Dzięki niej możesz szybko realizować zamówienia, wysyłać ich statusy klientom oraz kontrolować dostępność towarów w sklepie internetowym.
Konfiguracja w panelu PrestaShop
Żeby zintegrować sklep z system Weaver WMS, trzeba wygenerować klucz API i nadać mu odpowiednie uprawnienia. W tym celu w panelu PrestaShop należy wejść w „API” znajdujące się w zakładce „Zaawansowane”.
W tym oknie należy potwierdzić obie opcje w polu „Konfiguracja” oraz dodać nowy klucz API.
Następnie trzeba wygenerować klucz i nadać uprawnienia zasobom.
Uprawnienia wymagane do prawidłowego działania integracji
Po tych czynnościach możemy zapisać utworzony klucz.
Konfiguracja w systemie Weaver WMS
W systemie Weaver WMS należy przejść do zakładki Ustawienia oraz z listy ustawień E-commerce wybrać pozycję PrestaShop.
W podstawowych ustawieniach trzeba uzupełnić „Adres API” oraz „Token”.
Adres API to „http://adres-sklepu.pl/api/”. W naszym przypadku adres to http://shop.hdwr.eu dlatego w konfigurację wpisujemy „http://shop.hdwr.eu/api/”.
Token to klucz, który wygenerowaliśmy wcześniej podczas konfiguracji po stronie PrestaShop.
Po uzupełnieniu tych pól można sprawdzić połączenie klikając „Test połączenia”.
Pobieranie zamówień
W zakładce „Pobieranie zamówień możemy określić:
Okres, z którego chcemy pobierać zamówienia,
Definicję dokumentu,
Nazwę płatności pobraniowej,
Czy chcemy tworzyć automatycznie awizo wysyłki kurierskiej,
Czy chcemy używać nazwy odbiorcy z PrestaShop, jako pole Odbiorca(kod) dla nowych klientów
Wysyłka statusów zamówień
W tej zakładce podpisujemy odpowiednie Id statusów zamówień PrestaShop do statusów ZO w WMS.
Po użyciu przycisku „Pobierz statusy PrestaShop” pokaże się lista statusów ze sklepu i ich Id. Każdy status jest oddzielony nawiasami {}.
Np. Chcemy, żeby po zrealizowaniu ZO dla zamówienia na PrestaShop zmieniał się status na „Wysłane”. Dlatego sprawdzamy Id dla statusu „Wysłane” i wpisujemy je w pole „Id dla statusu 'Zrealizowane'”.
Wysyłanie stanów magazynowych
Gdy uruchomimy wysyłanie stanów magazynowych do sklepu PrestaShop, to każda zmiana ilości w systemie WMS będzie również wprowadzana do stanu magazynowego na panelu PrestaShop.
Uruchomienie integracji
W celu uruchomienia poszczególnych funkcji należy otworzyć zakładkę „PrestaShop” w „Zadania cykliczne” i dodać stworzoną konfigurację.
Działanie integracji
Zamówienia z PrestaShop pobiera się do systemu jako zamówienia od odbiorców [ZO]. Wszystkie dane dokumentu pobierane są ze sklepu.
Materiały w systemie Weaver WMS muszą posiadać taki sam kod lub kod zewnętrzny jak indeksy materiałów w PrestaShop.
Podgląd zamówienie pobrane ze sklepu
Z dokumentu ZO wystawiamy dokument wydania zewnętrznego [WZ]. Po jego realizacji do PrestaShop wysyłany jest status zamówienia oraz zmiana stanów magazynowych.
Z dokumentu WZ możemy bardzo szybko wystawić fakturę oraz wysyłkę kurierską.
Weaver WMS działa w
oparciu o API w architekturze REST, które wykorzystuje protokół HTTP i jego
metody, takie jak:
– GET – służy do
pobierania danych (np. wyświetlania listy materiałów),
– POST – tworzy
nowe dane (np. dodaje nowego odbiorcę),
– PUT – aktualizuje
wcześniej dodane zasoby (np. wprowadza
zmiany do materiału),
– DELETE – służy
do usuwania danych.
Dane wchodzące i wychodzące z API są w formacie JSON. Każdy
obiekt zawarty jest pomiędzy nawiasami klamrowymi, a jego poszczególne elementy
oddzielane są przecinkami. Wartości elementów wpisywane są po ich nazwach oraz
dwukropku.
Podczas wysyłania zapytań do lokalnego API, program Weaver WMS musi być uruchomiony.
Swagger
Sprawdzenie działania poszczególnych adresów URI (endpoints) przy
pomocy swaggera zawartego w programie Weaver WMS.
W tym celu należy postępować zgodnie z instrukcją zawartą na
poniższym zdjęciu.
Ustawienia -> Konfiguracja bazy danych > Konfiguracja API > /swagger
Następnie, żeby uzyskać pełny dostęp, należy przejść do zakładki Authentication i nacisnąć przycisk Try it out. Teraz w miejsca, gdzie wpisany jest „string”, należy odpowiednio wpisać login oraz hasło użytkownika WMS’a w cudzysłowie.
Po wypełnieniu pól należy wykonać zapytanie przyciskiem Execute, kod 200 świadczy o prawidłowym wykonaniu polecenia.
Strukturę API w swaggerze można również sprawdzić w testowym panelu, do którego link znajduje się poniżej.
Zrzut ekranu po prawidłowym wykonaniu autoryzacji.
Po autoryzacji jesteśmy w stanie wykonywać pozostałe zapytania, odpowiednio uzupełniając wartości elementów.
Poniżej znajduje się przykład dodawania odbiorcy (elementy, których nie uzupełniamy, należy usunąć, w tym przypadku uzupełniliśmy tylko wymagane dane).
Postman
Kolejnym sposobem sprawdzenia działania zapytań jest program
Postman.
Na początek należy zaimportować kolekcję z zapytaniami. 1. Wejdź do swaggera. 2. Przejdź do strony w formacie JSON.
3. Zaznacz cały tekst (Ctrl + A) i skopiuj go (Ctrl + C). 4. W głównym oknie Postman kliknij przycisk Import w lewym górnym rogu. 5. Przejdź do zakładki Raw text i wklej wcześniej skopiowany tekst.
Po wykonaniu powyższych kroków w menu po lewej stronie w
zakładce Collections powinna pojawić się kolekcja „WMS API”.
Pozostaje jeszcze skonfigurowanie środowiska. 1. Kliknij w ikonę Manage Environments w prawym, górnym rogu.
2. Kliknij przycisk Add, a następnie wypełnij pola według poniższego zrzutu ekranu i ponownie kliknij przycisk Add.
3. W prawym górnym rogu wybierz z listy dodane środowisko.
W programie Postman również trzeba wykonać autoryzację przed wykonywaniem
kolejnych zapytań. W tym celu należy z dodanej kolekcji wybrać /auth/sign-in,
przejść do sekcji Body i zastąpić domyślnie wpisane wartości, loginem oraz
hasłem użytkownika WMS.
Podczas wykonywania poszczególnych zapytań należy usuwać elementy, w których nie uzupełniamy wartości, ponieważ może to skutkować powstawaniem błędów.
W celu przekazania awizacji przyjęcia trzeba najpierw pobrać metodą GET dane z odpowiednich adresów. Pierwszą z nich jest dostawca, pobierany z adresu „suppliers”.
/suppliers?IncludeAllId=false&IdList=1
Kolejną potrzebną informacją jest numeracja, pobierana z adresu „document-numbers”. Dodatkowo możemy zastosować parametr „IncludeAllTypes” oraz „Types”.
Parametr "Types" dla przyjęć może przyjmować wartości:
- 0 - Zamówienie do dostawcy,
- 1 - Przyjęcie zewnętrzne,
- 2 - Przychód wewnętrzny.
/document-numbers?IncludeAllTypes=false&Types=1
Kolejnymi danymi są materiały oraz stawki VAT, pobierane z adresów odpowiednio „materials” oraz „tax-rates”. W przypadku stawek VAT nie jesteśmy w stanie filtrować widoku, dlatego pobrać trzeba wszystkie stawki znajdujące się w systemie.
Po pobraniu wszystkich danych możemy przejść do przesłania metodą POST awizacji przyjęcia poprzez adres „delivery-documents”.
W poniższym przykładzie dla większej przejrzystości zostały wpisane dane, które nie muszą być uzupełniane. Dla sekcji, takich jak: supplier, material, unit, taxrate, document-number, currency wystarczy jedynie podanie id.
W celu pobrania dokładnych danych dotyczących zrealizowanych dokumentów PZ należy najpierw pobrać dane z adresu „delivery-documents”.
/delivery-documents
Dzięki tej operacji uzyskamy listę dokumentów przyjęć wraz z ich statusami.
O statusie mówi nam parametr "documentStatus" i wyróżniamy w nim wartości:
- 0 - Oczekujący na realizację,
- 15 - Anulowany,
- 20 - W trakcie realizacji,
- 30 - Zrealizowany.
W tej chwili znamy już ID zrealizowanych dokumentów przyjęć, dlatego możemy przejść do adresu „delivery-documents/position-items” i filtrować go parametrami „IncludeAllDocuments” oraz „Documents”, w których wpisujemy odpowiednio „false” oraz ID dokumentu.
Na poniższym przykładzie pobieramy dokumenty WZ z zaznaczonym filtrem (utworzone po dacie 01.09.2020r.) oraz podzielone na 2 elementy na stronę.
Pobieranie jednostek logistycznych dla właściciela
Żeby pobrać wszystkich dostawców, którzy mogą być właścicielami, trzeba użyć adresu „suppliers” z parametrem „IsOwner”.
/suppliers?IsOwner=true
W celu pobrania jednostek logistycznych przypisanych do konkretnego właściciela należy użyć adresu „logistic-units” z parametrami „IncludeAllOwners” oraz „Owners”, w których wpisujemy odpowiednio „false” i ID właściciela.
